Heldhaftige sterfscènes, doodsliederen en grimmige humor kenmerken de literatuur van de Noormannen. Het is die doodsverwachting van de Vikingen die mensen eeuwenlang heeft geïntrigeerd.
In de Noordse mythologie was de Berserker een van de zonen van de mythische held Berserk. De naam kwam in de Germaanse mythologie ook symbool te staan voor krijgers die in de huid van een beer of wolf gekleed waren en zichzelf in een extatische woede konden brengen.
Arnulf wist dankzij het numeriek overwicht van zijn voetleger de Vikingen een verpletterende nederlaag toe te brengen waardoor in de Lage Landen een einde kwam aan de plundertochten.
Walhalla is afkomstig uit de Noordse mythologie en betekent letterlijk ‘zaal van de gevallenen’. Het Walhalla staat bekend als een mythologische hemel.
De IJslandse taal onderging maar weinig veranderingen, zodat de mythen toegankelijk bleven in de vorm waarin ze waren opgeschreven: de oude gedichten en saga’s.
De Edda (1230) van Snorri Sturluson
Voor middeleeuwse christelijke geleerden was het een groot probleem dat hun voorouders afgoden hadden vereerd. Snorri Sturluson loste dat met de Edda (1230) eenvoudig op.
Volgens de Scandinaviërs werd het middelpunt van het universum gevormd door een enorme, altijdgroene es die Yggdrasil heette. Zijn takken overdekten de hemel.