De Franse acrobaat Charles Blondin stond in zijn tijd bekend als dé allerbeste koorddanser ter wereld. Zijn prestaties spreken nog altijd tot de verbeelding. Op 30 juni 1859 leverde hij een huzarenstukje af. In vijf minuten tijd stak hij toen, kundig balancerend op een strakgespannen koord, de Niagarawatervallen over.
De Fransman, die zich al sinds zijn kindertijd beoefende in de kunst van de acrobatiek en in die tijd vanwege zijn toen blonde haar de bijnaam ‘Blondin’ had gekregen, stapte om 17.15 uur zelfverzekerd op het 7,5 centimeter dikke touw en wandelde vervolgens in 17,5 minuten onder luid gejuich rustig naar de overkant van de rivier. Naar verluidt deed hij dat alles op een nuchtere maag. Een “hartig maal” maakte hem namelijk zenuwachtig.
De roem smaakte kennelijk naar meer, want vier dagen later besloot Blondin de Niagarawatervallen ter hoogte van de huidige Rainbow Bridge nogmaals over te steken. Ditmaal maakte hij het zichzelf nog moeilijker en deed hij een blinddoek om. Tijdens deze tocht ging hij zelfs enige tijd op het koord liggen, alsof hij een dutje deed. Tijdens latere geruchtmakende ‘wandeltochten’ bij de kolkende watervallen schoof Blondin ook wel eens een kruiwagentje voor zich uit.
Ook wandelde de beroemde evenwichtskunstenaar een keer met zijn manager Harry Colcord op zijn rug naar de overkant. In het Bataviaasch nieuwsblad was later te lezen dat deze man, die de bijzondere reis wel gewoon overleefde, onderweg…
“…bijna gek werd van angst.”
Stelten
In 1860 reisde de Charles Blondin weer naar de beroemde watervallen en verbaasde hij het publiek nogmaals door met stelten over het touw te lopen. Deze gebeurtenis werd opnieuw gadegeslagen door een groot publiek. Ook de prins van Wales, de latere koning Edward VII van Engeland, bevond zich onder de toeschouwers.
Synoniem
Charles Blondin bleef zijn evenwichtskunsten tot op hoge leeftijd vertonen. Hij overleed op 22 februari 1897 in zijn “Niagara House” in Ealing (Londen). Zijn laatste optreden had hij een jaar daarvoor in Belfast gegeven. Enkele jaren voor zijn dood verscheen in het Bataviaasch handelsblad een artikel waarin uitvoerig stilgestaan werd bij de kunsten van de acrobaat. Een fragment uit dat artikel:
“Wat misschien het meest verbaast en rechtmatige bewondering afdwingt, is de schijnbare onverwoestbaarheid van dezen zeldzaam bescheiden en kalmen Franschman. […] De jaren hebben nog geen indruk kunnen maken op de taaie veerkracht zijner spieren, en heden ten dage bewandelt hij de koord met even vasten en elastischen tred, als dertig jaar geleden op de Niagara. Inderdaad heeft de man mij zelf verklaard dat hij zich nooit zoo wel gevoelt als wanneer hij hoog in de lucht en in doodsgevaar zweeft. Stilzitten is voor hem de bron van alle kwalen, die eerst verdwijnen wanneer hij de koord en de ruimte onder zich heeft. […] Doorgaans laat zijne gezondheid te wenschen over, zoolang hij thuisblijft. Het acrobatenvak is hem eene levensbehoefte geworden. De gang op het koord ontvonkt in hem als het ware het oude vuur. Hij staalt ’s mans zenuwen, ontneemt hem alle verslapping en schenkt hem nieuwe geest- en lichaamskracht.”
– Bataviaasch handelsblad, 3 januari 1889 (Delpher)
De evenwichtskunstenaar was in zijn tijd zo beroemd dat zijn naam synoniem kwam te staan voor koorddansen. Zo ontleenden wereldwijd verschillende van zijn navolgers hun artiestennaam aan de Fransman. De in die tijd eveneens zeer beroemde koorddanser Henri L’Estrange (ca. 1842-1894) stond bijvoorbeeld bekend als “de Australische Blondin”.
Video: Niagara Falls Daredevils – Walking the Wire
Bronnen ▼
-https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110614323:mpeg21:a0029
-https://en.wikipedia.org/wiki/Charles_Blondin
-https://en.wikipedia.org/wiki/Henri_L%27Estrange
-1001 Historische Gebeurtenissen – Peter Furtado e.a. – p.544 (Librero)
