Nazi-Duitsland kende verschillende slogans. Eén van de meest bekende en meest gebruikte was Ein Volk, ein Reich, ein Führer (Eén volk, één rijk, één leider). De leus verscheen in de nazi-tijd op talloze posters en in publicaties en was veelvuldig te horen in radio-uitzendingen en toespraken.
De slogan werd voor zover bekend voor het eerst gebruikt in 1935 tijdens een partijdag van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP) in Neurenberg. De nazi’s wilden ermee uitdrukken dat hun partij het volledige (culturele) leven in Duitsland beheerste. Iedereen werd geacht zich achter de partij te scharen. Er was immers maar één volk en één partij. En Hitler was de levende belichaming van de Duitse natie en het Duitse volk. Zijn wil was wet.
Ook in campagnes aanlopend naar de Anschluss van Oostenrijk werd de leus op grote schaal ingezet. De nazi’s wilden Oostenrijk annexeren zodat een “Groot-Duitsland” werd gevormd. Ter rechtvaardiging van deze campagne gebruikte men het Ein Volk, ein Reich, ein Führer. Oostenrijk hoorde volgens de nazi’s eigenlijk bij Duitsland. In 1938 trok Hitler met zijn leger het land binnen en nam het onder de naam ‘Ostmark’ op in het nationaalsocialistische Duitse Rijk.