Embargo Act (1807) – Amerikaanse wet

De Embargo Act was een Amerikaanse wet die uitgevaardigd werd door de Amerikaanse president Thomas Jefferson in december 1807. Wat hield deze wet in en welke motieven hadden de Amerikanen om de Embargo Wet aan te nemen?

Positie van de Verenigde Staten gedurende de Coalitieoorlogen (1792-1815)

Toen na de Franse Revolutie in Europa oorlogen uitbraken en daarna Napoleon Bonaparte zijn opmars maakte, bleven de Verenigde Staten in diplomatieke zin neutraal. Maar ondanks hun neutraliteit hadden de Verenigde Staten wel degelijk last van de revolutionaire en napoleontische oorlogen, zoals de Coalitieoorlogen ook wel genoemd worden. Het feit dat de strijdende Fransen en Britten elkaar voortdurend economisch probeerden te dwarsbomen, onder meer via Napoleons Continentaal Stelsel (1806-1807), leidde ertoe dat de Amerikaanse economie schade ondervond.

Ook vonden er geregeld schendingen plaats van de Amerikaanse neutraliteit, waarbij Fransen of Britten Amerikaanse handelsschepen aanvielen of hen de doorgang beletten.

De Embargo Wet van 1807: inhoud & gevolgen

Hierop besloot de Amerikaanse regering in te grijpen. In slechts vier dagen tijd, van het indienen van het wetsvoorstel (op 18 december 1807) tot de ondertekening door president Jefferson op 22 december, kwam de Embargo Act tot stand.

Kern van de Embargo Wet (tekst) was een algeheel verbod op de export van Amerikaanse goederen, zowel over land als over zee, naar alle landen. Zonder restricties staakten de Amerikanen dus hun complete export. De hoop was dat het stilleggen van de Amerikaanse export de economieën van Frankrijk en Groot-Brittannië een opdoffer zou geven. Maar het omgekeerde gebeurde: het waren vooral de Amerikaanse burgers en economie zelf die een klap te verwerken kregen. Zo viel de Amerikaanse handel in Zuid-Amerika weg, die overigens dankbaar door de Britten overgenomen werd.

De wet bleek geen goed werkend systeem te bieden. Zowel in economisch opzicht als ook in diplomatieke zin was de wet meer dan schadelijk voor de Verenigde Staten. Met name in New England, met de stad Boston als centrum, braken felle protesten los tegen de handelsbeperkende Embargo Act.

De Non-Intercourse Act (1 maart 1809) maakt einde aan de Embargo Act

In de nadagen van Jeffersons presidentschap nam het Congres op 1 maart 1809 de Non-Intercourse Act (vertaald: de Niet-Omgangswet) aan. Deze wet verving de inefficiënte Embargo Wet. De Amerikaanse export werd weer toegestaan, maar met één kanttekening: handel drijven met Frankrijk of Engeland was verboden. De Non-Intercourse Act had eveneens negatieve economische gevolgen, maar was ook een stimulans voor verder industrialisatie: goederen die niet geïmporteerd konden worden, werden nu zelf gemaakt.

De spanningen tussen Amerika en het Verenigd Koninkrijk bleven echter bestaan en leidden enige jaren later tot de Oorlog van 1812.

Bronnen ▼