Dark
Light

Jan Wolkers jarenlang in de gaten gehouden door BVD

Ook over Simon Vestdijk had de geheime dienst een dossier
3 minuten leestijd
Jan Wolkers, 1963
Jan Wolkers, 1963 (CC BY 4.0 - L.H. Hofland / collectie Het Utrechts Archief)

Als geheim lid van de Communistische Partij Nederland is de handel en wandel van schrijver Jan Wolkers voortdurend gevolgd door de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD). Dat blijkt uit een dossier van deze dienst dat onlangs door het Nationaal Archief is vrijgegeven.

Toen Wolkers vanuit Amsterdam verhuisde naar Texel werd er meteen overgegaan tot een uitwisseling van antecedenten tussen de BVD en agenten van deze dienst aldaar. Wolkers zat in het Komite Bevrijdingsfront Vietnam, hij werd gevraagd voor verkiezingsaffiches ten behoeve van de CPN en doneerde duizenden guldens aan deze partij, niet altijd van harte trouwens. Maar hij moest wel omdat hij in zijn werk ook op kwam voor een beter sociaal klimaat.

In het BVD-dossier bevindt zich de volgende tekst:

‘Uit kringen van het CPN–bestuur werd vernomen dat Wolkers wel weer goed in zijn geld zou zitten nu onlangs weer een boek was verschenen. Reden voor de afdelingsbesturen hem te gaan bezoeken voor financiële steun aan de partij. Men moet echter goed overleggen hoe deze ‘rare vogel’ te benaderen. Wolkers geeft vaak niet thuis en heeft de gewoonte de telefoon te laten rinkelen. Misschien moeten we zijn schoonvader hiervoor benaderen.’

De beeldhouwer Frits Sieger deelde in een persoonlijk gesprek mee dat Jan Wolkers weliswaar sympathiseerde met de CPN doch geheim lid is van deze partij omdat de communistische doctrine van het democratisch centralisme een openlijke toetreding verhindert.’

Onder veel meer vermeldt het BVD-dossier dat Wolkers vaak op Texel zit te schrijven bij mevrouw Boon, die de soldatenmoeder wordt genoemd en dat Wolkers erbij was toen de dood van vele Russische soldaten in de Tweede Wereldoorlog daar werd herdacht. Wolkers was abonnee van De Waarheid en steunde met het Informatiebureau Vietnam de voorlopige Revolutionaire Regering van dat door de Amerikanen geteisterde land.

Mulisch ging naar Cuba voor de publiciteit en keek vanuit zijn auto in Amsterdam naar de Vietnam-demonstraties. Hij was niet zo links geëngageerd als Wolkers. Ook bij de komst van Suharto stond Wolkers op de barricaden.

Ook BVD-dossier over Simon Vestdijk

Simon Vestdijk rond 1940
Simon Vestdijk rond 1940
Hoewel veel dunner dan het dossier van Jan Wolkers, is er over zijn collega Simon Vestdijk ook een dossier gemaakt door de BVD. De aanleiding daarvoor was het eredoctoraat van de Universiteit Groningen, waarvoor Vestdijk in 1964 in aanmerking zou komen. Volgens de BVD zou Simon Vestdijk de communistische beginselen zijn toegedaan. Bovendien had hij zijn lidmaatschap van de PENclub opgezegd omdat de club een motie had ondertekend tegen het optreden van de Russen in Hongarije.

Daarnaast zou hij een vergadering hebben bijgewoond van de Vredesbeweging ‘De Derde Weg’, die inging tegen de bewapeningswedloop en atoomproeven afkeurde. Ook zijn medewerking aan het blad De Vrije Katheder, een verzetsblad dat tijdens de oorlog was opgericht door communistische studenten kon niet door de beugel.

Belangrijk in de bewijsvoering van de BVD is het feit dat Vestdijk in de oorlog correspondeerde met Theun de Vries, die openlijk uitkwam voor zijn communistische sympathieën. Daarover schreef Maarten ’t Hart, een Vestdijkkenner pur sang, in 1985 het volgende in NRC Handelsblad:

Dat Vestdijk na de oorlog weinig meer met De Vries correspondeerde is te wijten aan het grote verschil in hun beider politieke opstelling. Vestdijk moest niets van het communisme hebben, verfoeide zelfs iedere vorm van politieke stellingname (op pag. 200 schrijft hij: ‘Ik verfoei politiek langzamerhand. Ik wil niet zeggen dat ik er niets van begrijp; soms heb ik het gevoel dat ik het veel te goed begrijp; maar ik wil er mij, actief noch reactief noch passief mee bemoeien. Dit is geen ‘individualistisch’ standpunt, maar ik kan er eenvoudig niet tegen. Ze moeten me dan maar doodslaan, als het eenmaal zoo ver is’). En De Vries heeft altijd sterk met het communisme gesympathiseerd, zoals bekend mag zijn.

De BVD merkt in dit rapport voorts nog op over Vestdijk:

‘Hij werd in november 1949 door mevrouw Van den Emde Boas en Bart Riezouw bij de Tsjechische Ambassadeur aanbevolen voor een ‘regelmatige thee’.

Riezouw was een van de oprichters van het verzetsblad De Vrije Katheder. Kennelijk stonden mevrouw Van Emde Boas en Riezouw op de zwarte lijst van de BVD. Geestig is wel dat Simon Vestdijk ondanks de bemoeienis van de BVD zonder enige aarzeling in 1964 het eredoctoraat Nederlandse Letteren kreeg uitgereikt.

~ Cees van Hoore

Cees van Hoore werkte als journalist voor De Tijd, Leidsch Dagblad en Haarlems Dagblad. Hij publiceerde een aantal gedichtenbundels en proza bij diverse uitgeverijen. Zijn werk is vertaald in het Duits en het Engels. Zijn lijfspreuk: 'Frappez toujours.'

Gratis geschiedenismagazine

Ontvang, net als ruim 51.000 anderen, iedere week de gratis nieuwsbrief van Historiek:
×