Anna Roemers Visscher verwierf in de zeventiende eeuw faam als dichteres en glasgraveerster. Oudste dochter van Roemer Visscher en zuster van Maria Tesselschade Roemers Visscher.
E vero, E vero, E vero (het is waar) staat er te lezen in het juridisch verslag. Artemisia Gentileschi (1593-1656) sprak de ‘waarheid’ tijdens de foltering van haar verkrachtingsproces.
Voor haar boeken heeft Joke van Leeuwen niet alleen een Gouden- en veel Zilveren Griffels ontvangen, maar onder andere ook een Gouden- en Zilveren Penseel, de Constantijn Huygens prijs, een Gouden Uil, de Duitse Jeugdliteratuurprijs en de AKO literatuurprijs.
Schrijfster Belle van Zuylen (1740-1805), na haar huwelijk in 1771 ook bekend als Madame Isabelle de Charrière, is de kronieken van de Nederlandse literatuurgeschiedenis ingegaan als een vrijzinnige, moderne, geëmancipeerde en verlichte schrijfster. Ze behoorde tot de aristocratie en werd bekend als schrijfster van romans, toneelstukken, brieven en politieke vlugschriften.
'De toekomst is aan Ensor', voorspelde de krant L’Indépendance belge in 1884 over de – dan – vierentwintigjarige schilder. Zeventig jaar na de dood van de Oostendse kunstenaar galmt die waarheid nog na
Het werk van de Franse kunstenares Germaine Richier was baanbrekend voor de moderne Europese beeldhouwkunst na de Tweede Wereldoorlog. Ze kreeg de bijnaam L’Ouragane (De Orkaan), naar de naam van één van haar beelden uit 1949.
Het Museum Helmond opende 10 maart een tentoonstelling over Lucas Gassel, een schilder uit de zestiende eeuw. Voor het eerst zou een tentoonstelling volledig aan deze kunstenaar gewijd zijn.
In dit artikel staat Chris Rachel Spatz stil bij leven en werk van de Belgisch beeldhouwer Henri Van Herwegen, beter bekend onder zijn artiestennaam Panamarenko
Jan Van Eyck, de fijnschilder van het wereldberoemde altaarstuk ‘Lam Gods’, die verbluffende beelden wist op te bouwen, die de schilderkunst wist te hervormen. Een man die zijn tijd vooruit was.
In 1577 trekt Il Greco naar Spanje. Aanvankelijk trachtte hij in de gunst te komen bij koning Filips II. Maar die bleek een zeer specifieke smaak te hebben. En El Greco’s stijl (inderdaad: het Spaanse “El” vervangt nu het Italiaanse “Il”) behoorde daar niet toe.