Geschiedenis van de trein en de (Nederlandse) spoorwegen. Een algemeen artikel over de geschiedenis van de Nederlandse spoorwegen vind je hier. Aanbevelenswaardig zijn verder de artikelen van Arjan den Boer van retours.
Nadat rond 1920 de Nederlandsche Spoorwegen ontstonden als samenwerking tussen particuliere spoorwegmaatschappijen, verschenen er vrijwel geen spoorwegaffiches meer.
In 1889 werd in Amsterdam een gigantisch bouwproject afgesloten. Met de opening van Amsterdam Centraal Station kreeg de stad een monumentaal bouwwerk.
In 1894 won de Franse architect Alexandre Marcel een ontwerpwedstrijd voor een nieuw Centraal Station van Boekarest. Het ontwerp werd nooit uitgevoerd.
Twee bevriende bergschilders, zelf actief alpinist en skiër, brachten het Oostenrijkse spoorwegaffiche naar de twintigste eeuw. Eerder stonden affiches nog propvol prenten of pompeuze personificaties van stad of streek. In navolging van de Franse Hugo d’Alesi maakten Gustav Jahn en Otto Barth affiches met eigentijdse landschapskunst.
In de tweede helft van de negentiende eeuw werd het ene na het andere plan gelanceerd om de Zuiderzee af te dammen en (deels) droog te maken. Dit bood kansen voor een nieuw vervoermiddel: de trein.
In de jaren 50 en 60 stond Italiaans design wereldwijd in de aandacht. Italië had zich aan de oorlog en armoede weten te ontworstelen en beleefde een economische bloeiperiode. Het land ontwikkelde een imago van moderne elegantie waarin kunst, mode, industrie en zelfs film samenkwamen.
De app vertelt het verhaal van de luxe treinverbinding tussen Parijs en Constantinopel, die uitgroeide tot het boegbeeld van de Belle Époque en ook in de twintigste eeuw nauw verbonden bleef met de Europese geschiedenis en cultuur.
Ook begin twintigste eeuw waren de klachten over de spoorwegen niet van de lucht. Wat dacht je van kiezels op het spoor, snikhete wagons en urenlange vertragingen?