Paus wiens pontificaat liep van 1655 tot 1667. Volgde Innocentius X op.
Paus Alexander VII werd op 13 februari 1599 onder de naam Fabio Chigi geboren in Siena. Hij was afkomstig uit het beroemde bankiersgeslacht Chigi en was een achterneef van paus Paulus V. Aan de Universiteit van Siena studeerde hij filosofie, rechten en theologie.
In 1639 werd hij nuntius (diplomatiek vertegenwoordiger van het Vaticaan) in Keulen en kreeg hij het toezicht over de zending in Holland. Als gezant van de paus nam hij deel aan de Westfaalse vredesonderhandelingen die duurden van 1642 tot 1648 en een einde maakten aan de Dertige Oorlog. Tijdens deze gesprekken verzette hij zich, zonder succes, tegen bepalingen die nadelig waren voor het katholicisme.
Nadat paus Innocentius X hem teruggehaald had naar Rome kreeg hij de functie van Kardinaal-staatssecretaris. Dankzij de steun van de zelanti-partij (een conservatieve stroming binnen de katholieke kerk) werd hij op 7 april 1655 tot opvolger van de overleden paus Innocentius X gekozen.
Veel kardinalen hoopten dat paus Alexander VII een einde zou maken aan het nepotisme, het begunstigen van eigen familieleden door hen hoge functies te geven. Aanvankelijk brak Alexander ook met dit oude gebruik, maar na enige tijd verviel hij ook in nepotisme.
Alexander VII had veel interesse in kunst en wetenschap. Zo gaf hij de Italiaanse architect en beeldhouwer Gian Lorenzo Bernini bijvoorbeeld opdracht een plein voor de Sint-Pieterskerk te ontwerpen. Zelf schreef de paus een serie gedichten. Paus Alexander VII overleed op 22 mei 1667 in Rome en werd opgebaard in een door Bernini ontworpen graftombe in Vaticaanstad. Hij werd opgevolgd door paus Clemens IX.