De Antilliaans-Joodse George Maduro was een verzetsheld in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij is de enige Antilliaan aan wie de Militaire Willemsorde is toegekend. De miniatuurstad Madurodam is naar hem vernoemd.
Villa Leeuwenbergh
In de nacht van 9 op 10 mei droppen de Duisters parachutisten in Den Haag om strategische posities in te nemen. Zeven van hen verschansen zich in Villa Leeuwenbergh (nu Buitengoed Dorrepaal) in de buurt van Den Haag. Ze houden de nabijgelegen tolbrug over de Vliet, die toegang biedt tot de stad, onder vuur. Maduro krijgt opdracht met enkele mannen naar de villa te gaan. Het Haags Historisch Museum, dat een deel van de nalatenschap van Maduro beheert, schrijft hierover:
“Door de villa met de mitrailleur vanuit verschillende posities te beschieten, geven ze de Duitse soldaten het idee dat ze zijn omsingeld. Bij de villa aangekomen blijken de Duitsers zich in de kelder schuil te houden. Onder zijn leiding word de door de villa veroverd, en worden de Duitse parachutisten krijgsgevangen gemaakt.”
Na de capitulatie sluit George Maduro zich aan bij het verzet. Twee keer wordt hij opgepakt en opgesloten in het Oranjehotel in Scheveningen. Na verhoor wordt hij vrijgelaten.
In 1942 moet Maduro zich net als andere reserveofficieren melden bij de Duitsers. Hij duikt onder bij familie van een studievriend en blijft actief voor het verzet. Hij helpt onder andere geallieerden naar Spanje en Portugal te vluchten. In 1943 vertrekt hij zelf ook naar Spanje om zich in Londen aan te kunnen melden bij de Nederlandse strijdkrachten. Hij wordt echter verraden. Op de Belgisch-Franse grens wordt Maduro aangehouden en door de Duitsers als militair geĆÆnterneerd in SaarbrĆ¼cken. In 1944 gaat hij naar het concentratiekamp Dachau, waar hij in 1945 overlijdt aan vlektyfus.
In mei 1946 krijgt Maduro postuum de ‘Ridder 4e klasse der Militaire Willems-Orde’ toegekend. Over zijn activiteiten tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt dan vermeld:
“Heeft zich in den strijd door het bedrijven van uitstekende daden van moed, beleid en trouw onderscheiden, door op 10 Mei 1940 als Commandant van een peloton jonge soldaten met veel beleid en op eigen initiatief de overmeestering te ontwerpen en voor te bereiden van de achter de Vliet bij RIJSWIJK door den vijand bezette villa “Leeuwenburg” (Dorrepaal). Met zeer veel moed aan het hoofd van twee groepen de onder vijandelijk mitrailleurvuur liggende brug over de Vliet overschreden, den aanval op het versterkte steunpunt (Villa “Leeuwenburg”) persoonlijk geleid en bij den stormaanval als eerste binnengedrongen, het verzet aldaar gebroken en de bezetting krijgsgevangen gemaakt.”
George Maduro is de enige Nederlander van Antilliaanse afkomst die ooit werd benoemd tot Ridder der Militaire Willemsorde.
Herdenkingsmonument voor George Maduro
Canon van Nederland
Mei 2020 wordt George Maduro, op voordracht van het Haags Historisch Museum, opgenomen in de Canon van Nederland. Zijn uniform is geselecteerd voor het venster Tweede Wereldoorlog. Later zal dit uniform ook te zien zijn in het Haags Historisch Museum te zien zijn in de tentoonstelling Verlangen naar Vrijheid en Vrede, Ooggetuigen van ’40 – ’45.
Boek: Ridder zonder vrees of blaam – Het leven van George Maduro
