Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er geregeld postduiven ingezet om berichten vanuit het bezette Europa naar Groot-Brittannië te versturen. Ook werden ze vaak gebruikt om berichten vanaf het front te versturen. De duif die in de schoorsteen in Surrey werd gevonden, kwam waarschijnlijk vanuit nazi-Duitsland en had er dus al honderden kilometers op zitten. De duif had een vloeipapiertje bij zich met daarop 27 codes, steeds combinaties van vijf nummers en letters.
De postduiven vervoerden tijdens de oorlog meestal ongecodeerde berichten. Dat de duif van Surrey een gecodeerd bericht vervoerde maakt dat de Britten extra nieuwsgierig zijn naar de inhoud. Experts zijn er echter nog altijd niet in geslaagd de codes te ontcijferen. Eerder werd al de hulp ingeroepen van het publiek en nu hoopt men dat enkele Bletchley Park-veteranen zich over de codes willen buigen.
In Bletchley Park was tijdens de oorlog de Government Code and Cipher School (GC&CS) van de Britse inlichtingendienst gevestigd. Die afdeling hield zich bezig met het breken van geheime communicatiecodes van de Duitsers.