Voor de toen 15-jarige Hetty Verolme stopte de oorlog op 15 april 1945. Die voorjaarsdag werd het Duitse concentratiekamp Bergen-Belsen, waar zij sinds februari 1944 gevangen zat, bevrijd door de Britten.
In De kleine moeder van Bergen-Belsen, eerder uitgegeven als De kinderbarak van Bergen-Belsen, vertelt Hetty Verolme over haar verblijf in Bergen-Belsen, het kamp waar Anne Frank en haar zus Margot in maart 1945 stierven na eveneens besmet te zijn geraakt met tyfus. De in 1930 in Antwerpen geboren Hetty woonde met haar ouders sinds 1931 in Amsterdam, waarvandaan het gezin, inclusief haar twee broertjes, op 29 september 1943 door de Duitse bezetter werd afgevoerd naar doorgangskamp Westerbork op de Drentse heide. Tot dan toe was het Joodse gezin deportatie bespaard gebleven, omdat Hetty’s moeder Ferdinand aus der Fünten, de SS-officier die de leiding had over de deportatie van de Nederlandse Joden, had omgekocht. In hun paspoorten stond vermeld dat ze vrijgesteld waren van deportatie en het was de bedoeling dat ze uiteindelijk naar Portugal zouden reizen om uitgeruild te worden tegen Duitse krijgsgevangenen.
Hun paspoort kon uiteindelijk toch niet voorkomen dat ze gedeporteerd werden, maar in tegenstelling tot vele anderen kwamen ze in elk geval niet terecht in Auschwitz, waar meerdere schoolvriendinnen en buurtgenootjes van Hetty vermoord werden in de gaskamers. Ze belandden in het zogenoemde Sternlager van Bergen-Belsen, een afdeling van het concentratiekamp voor de zogenoemde “ruiljoden”.
Hetty was als één van de oudere kinderen zelf ook een rots in de branding voor de jongere kinderen in de barak. Het, bij aankomst in de barak, veertienjarige meisje nam de leiding toen de kinderen werden gescheiden van hun ouders. Ze verschoonde de kleintjes en deelde taken uit aan de andere kinderen om alles zoveel mogelijk bij het normale te houden. Alleen of onder begeleiding van volwassen gevangenen verliet ze meermaals de barak om op zoek te gaan naar voedsel voor zichzelf en de anderen. Opmerkelijk genoeg werd ze nooit gesnapt als ze etenswaren vanuit de kampkeuken meesmokkelde naar de kinderbarak. Zelfs een angstige confrontatie met de beruchte kampbewaakster Irma Grese liep wonderwel goed af. Het waren met name de honger en de slechte hygiënische omstandigheden die Hetty en haar lotgenootjes moesten zien te doorstaan, plus de onzekerheid over het lot van hun vaders en moeders.
~ Kevin Prenger – Go2War2
Bekijk dit boek bij:
