Mohammed Abdelkrim El Khattab (1882-1963) was een Marokkaanse vrijheidsstrijder en leider van de Rif-Republiek, met name bekend om zijn strijd tegen Spaanse en Franse koloniale overheersing in de jaren 1920.
In 1921 leidde hij een leger dat bij Annuel een Spaans leger een grote nederlaag toebracht. De Spaanse bevelhebber, generaal Silvestre, overleed hierbij. Hierna keerde hij zich tegen het Franse gezag in andere delen van Marokko. Na enkele kleine successen werd hij door het Franse leger onder generaal Pétain uit Frans Marokko verdreven. Najaar 1925 bundelden de Fransen en Spanjaarden hun krachten in een poging een bolwerk van Mohammed Abdelkrim El Khattab in het Rifgebied neer te slaan. De Marokkaanse verzetsstrijder stuurde hierop een ingezonden brief naar de The Times waarin hij de internationale gemeenschap vroeg om steun voor zijn onafhankelijkheidsstrijd.
Verbanning
Mei 1926 gaf Mohammed Abdelkrim El Khattabi zich over aan de Fransen. Hij werd verbannen naar Réunion, een Frans eiland ten oosten van Madagaskar. In 1947 kwam hij, op voorwaarde dat hij zich in Frankrijk zou vestigen, vrij. Tijdens het transport naar Frankrijk ontsnapte hij echter in Port Said en ontving hij van koning Faroek asiel in Egypte. In Egypte kreeg hij de leiding over het bureau voor de Maghreb (noordwestelijke deel van Afrika) van de Arabische Liga.
Nadat Marokko in 1956 onafhankelijk was geworden, weigerde hij lange tijd terug te keren naar zijn geboorteland. In zijn ogen waren koning Mohammed V en de Istiqlal-partij te pro-Frans. Halverwege 1962 keerde hij alsnog terug naar Marokko nadat er een nieuwe grondwet was ingevoerd.
In 1963 overleed Mohammed Abdelkrim El Khattabi tijdens een verblijf in Egypte. Hij werd begraven in Caïro.
