Nadat rond 1920 de Nederlandsche Spoorwegen ontstonden als samenwerking tussen particuliere spoorwegmaatschappijen, verschenen er vrijwel geen spoorwegaffiches meer. Concurrentie via reclame was overbodig geworden. Pas met de economische crisis begon de NS actief nieuwe reizigers te werven met goedkope tickets en dagjes uit.
Dit viel samen met de populariteit van de Franse ontwerper Cassandre, die met zijn gestileerde affiches voor de Nord Express en Étoile du Nord de reclamewereld op een nieuw spoor zette. Rond 1930 ging hij voor Nederlandse bedrijven werken zoals de Holland-Amerika Lijn en Philips. De invloed van Cassandre en de reclame-acties van de NS leverden in de jaren 30 een reeks mooie spoorwegaffiches op.
Nicolaas van de Vecht

De drie wervende termen werden verbeeld door een op veilig staand armsein, een gevleugeld wiel en een reiziger met krant en sigaar, onderuitgezakt op een treinbank.
De onderdelen staan in een opvallend los verband. Het affiche is slechts gesigneerd v.d.V. — dit moet wel Nicolaas van de Vecht (1886-1941) zijn, die ook zijn boekillustraties van dit monogram voorzag. Opgeleid aan de Amsterdamse Rijksschool voor Kunstnijverheid was hij naast lithograaf ook typograaf en aquarellist.
Agnes Canta

Canta ontwierp begin jaren 1930 veel affiches voor de Utrechtse Jaarbeurs. In dezelfde periode kreeg ze opdracht van de NS om reclame te maken voor nachttreinen naar Twente — voor goederen wel te verstaan. De havens van Amsterdam en Rotterdam werden rechtstreeks verbonden met de Twentse textielfabrieken, laat het affiche zien. De krachtige typografie en de haast primaire kleuren geven een robuust resultaat.
Fré Drost

In 1935 maakte Drost een vrolijk affiche voor de NS over kant-en-klare tochtjes door mooi Nederland onder het motto:
‘Een heerlijke dag uit zonder zorgen’.
Verschillende vervoersmiddelen zoals trein, boot en autobus zijn afgebeeld in een zonovergoten landschap. Een jaar later verscheen een aangepaste versie waarop de autobus beter was uitgewerkt en zelfs vliegtuigen te zien waren.
Jean Walther

Op het affiche voor vakantiekaarten, voor het eerst verschenen in 1936, staat een sneltreinstoomlocomotief centraal uit de NS 3900-serie met kenmerkende windleiplaten.
Het bijna frontale aanzicht was wellicht geïnspireerd op het bekende Franse affiche Exactitude van Pierre Fix-Masseau uit 1932.
Kees van der Laan

Op zijn affiche voor ’s winters reizen zijn beeld en tekst op elkaar afgestemd.
Aan de slogan Veilig Vlug Voordelig werd Verwarmd toegevoegd. Een trein raast langs door wind en snelheid kromgetrokken bomen. De nachtelijke gloed van de locomotief benadrukt dat het binnen warm is. Het was een van de laatste Nederlandse affiches met een stoomlocomotief.
Emmanuel Gaillard

Gaillard ontwierp in 1938 het affiche ter gelegenheid van de voltooiing van de elektrificatie van het zogenaamde middennet van de NS. De belangrijkste steden, met Utrecht als middelpunt, werden hierdoor met elkaar verbonden in een regelmatige dienstregeling.
Afgebeeld is het elektrische stroomlijntreinstel Mat 36 dat voor dit netwerk onontbeerlijk was. De vervaging naar achteren toe geeft snelheid aan.
Frans Mettes

De Revue der Reclame beoordeelde het affiche voor het weekeindretour in 1939 echter als “iets te fleurig” en vond het landschap achter het treinraam meer Belgisch dan Nederlands lijken!
“Voorts ware het naar onze mening aanbevelenswaardig geweest de figuren der beide reizigers wat gedempter te houden,” aldus het vakblad.
Joop Geesink

“Eén troost m’neer…! Ze gaan nu elk half uur.”
Reclameman Joop Geesink was begonnen als decorontwerper en zou later bekend worden om zijn animatie- en poppenfilms. Hij werd in 1972 de geestelijk vader van Loekie de Leeuw, een poppenanimatie als intermezzo voor de STER-reclames.
Oorlog
In de beginjaren van de oorlog verschenen er nog spoorwegaffiches, vooral met praktische mededelingen en oproepen aan publiek en personeel. Zo riep Joop Geesink machinisten op om niet onnodig te stoppen en zo kolen te besparen.
Kort na de oorlog — het eerste NS-affiche verscheen in november 1945 — bouwden de ontwerpers vooral voort op de picturale lijn die Frans Mettes had ingezet.
Uitgebreide versie van dit artikel met veel beeldmateriaal op retours, digitaal magazine over spoorweghistorie en design