Er bestaat een zekere angst om de grote, destructieve ideologieën van deze eeuw daadwerkelijk tot in essentie te bestuderen. Dit heeft bovenal te maken met het bloedige en repressieve karakter van het nationaalsocialisme (als ook van het communisme) dat als een breukvlak door de twintigste eeuw loopt. In het onvermogen en in de afkeer het kwaad te begrijpen heeft men zijn heil gezocht in taboeïsering ervan. Immers, de drijfveren van Hitler en de nazi’s willen onderzoeken, het kwaad werkelijk willen begrijpen, maakt de historicus kwetsbaar.