William James Sidis was extreem intelligent. Waar veel ‘gewone’ kinderen vanaf hun tweede levensjaar een aardig sprongetje maken in hun taalontwikkeling en steeds meer echte zinnetjes leren spreken, maakte de jonge William op zijn tweede op een andere manier indruk. Hij kon rond die tijd niet alleen uitmuntend Engels spreken, hij was ook al in staat de New York Times te lezen.