Dark
Light
Armenbijbel, 1460-1470
Het hier getoonde boek is een ‘Biblia Pauperum’, een armenbijbel. Deze naam is weliswaar oud, maar onjuist. Armen in de Middeleeuwen konden niet lezen en hadden geen boeken. Begrijpelijk is de naam wel, omdat door het grote aantal illustraties ook ongeletterden het verhaal konden volgen. En ongeletterden waren arm.
De Beatrijs, ca. 1374
De non Beatrijs wordt verliefd op een mooie jongeman en verlaat haar klooster. Zeven jaar duurt haar geluk. Ze wordt door haar geliefde in de steek gelaten en leeft zeven jaren in bittere armoede.
![Heures à lusaige de Romme. Paris : pour Symon Vostre [par] Philippe Pigouchet, 22 augustus 1498.](https://historiek.net/wp-content/uploads-phistor1/2013/12/meermanno-getijdenboek-ft.jpg)
Boek van de Maand: Getijdenboek uit 1498
Museum Meermanno ‘Boek van de Maand’ (december) Vanaf ca. 1490 werden door enkele ondernemende drukkers in Frankrijk en met name in Parijs getijdenboeken gedrukt. Zeker tot 1530 werd het getijdenboek een regelrechte bestseller, met een aantal drukkers die zich in dit genre specialiseerden. Naast de ´gewone´ papieren exemplaren werden er voor de luxemarkt ook exemplaren op perkament gedrukt. Philippe Pigouchet
Chemiseband, ca. 1460
Deze bijzondere band bevat een laatmiddeleeuws getijdenboek, een boek met gebeden voor privégebruik. Dit exemplaar werd vervaardigd rond 1460 te Valencia.
Alexander de Villa Dei, Doctrinale (1489)
In de twaalfde eeuw schreef de Franse dichter Alexander de Villa Dei of Villedieu een leerdicht over de grammatica van het Latijn.
‘Der naturen bloeme’ van dichter Jacob van Maerlant
Jacob van Maerlant (1230/1235-ca.1291) geldt als de belangrijkste Middelnederlandse dichter. Zijn encyclopedie van de natuur, Der naturen bloeme, is een vrije bewerking van De natura rerum van de filosoof Thomas van Cantimpré (ca.1200-ca.1272). In dertien boeken behandelt Maerlant de mens, de levende natuur, en ‘dode’ natuur als edelstenen en metalen. Het handschrift is rond 1350 geschreven in Utrecht of Vlaanderen.
Getijdenboek met pelgrimstekens
In de late middeleeuwen reizen vrome pelgrims naar pelgrimsoorden in heel Europa. Vanaf de dertiende eeuw zijn daar souvenirs in de vorm van penningen of insignes te koop.
