Pietro Pacciani werd verantwoordelijk geacht voor een reeks dubbele moorden die tussen 1974 en 1985 werden gepleegd in het Italiaanse Firenze (Florence). Het leverde hem na een omstreden proces een veroordeling op van veertien maal levenslang en de bijnaam āIl mostro di Firenzeā. Het blijft tot op de dag van vandaag echter nog voor velen een open vraag of de man wel de echte dader was. Een kijk op de moorden die ItaliĆ« jarenlang in de ban hielden:
Hoe het allemaal begon
De zaak raakte in de vergetelheid tot in juni 1981 opnieuw een dubbele moord werd gepleegd waarbij een jong stel in hun auto was neergeschoten en waar ook nu een jonge vrouw op gelijkaardige wijze als bij de moord enkele jaren voordien werd verminkt. Nauwelijks enkele maanden later, in oktober 1981, vond in Ć©Ć©n van de buitenwijken van Firenze alweer een moordpartij plaats waarbij een jong koppel in hun voertuig werd neergeschoten en de vrouw met messteken zwaar werd toegetakeld.
Vanaf toen volgden de moorden zich met een zekere regelmaat op en werd het voor de politie stilaan duidelijk dat een psychopathische seriemoordenaar aan het werk was. In de daaropvolgende jaren werden nog vier gelijkaardige dubbele moorden op jonge koppeltjes gepleegd. Telkens was de modus operandi dezelfde. De ongelukkigen werden in hun auto neergeschoten waarna de dader de geslachtsorganen van de vrouwelijke slachtoffers met messteken verminkte.
De jacht op een seriemoordenaar
Het onderzoek naar de dader van de dubbele moorden bleef, hoe goed de speurders ook hun best deden, voortduren en raakte ondanks de vele honderden sporen die minutieus werden onderzocht niet opgelost. De onrust bij de bevolking nam gaandeweg toe en toen de media lucht kregen dat de dader in een brief aan de officier van justitie die het onderzoek leidde de spot had gedreven met de incompetentie van de politie, was het hek van de dam.
De zaak bleef de publieke opinie heftig beroeren in zoverre dat de regering noodgedwongen een beloning uitloofde van vijfhonderd miljoen lire, omgerekend ongeveer 250.000 euro, aan al wie een aanwijzing kon geven die zou leiden tot de aanhouding van de dader. Die aanpak leek op het eerste gezicht succes te hebben want algauw maakte een tip de link met een oude moordzaak uit 1968 waarbij ene Stefano Mele zijn 32-jarige vrouw en haar minnaar in hun voertuig neerschoot. Op de koop toe wees ballistisch onderzoek uit dat zowel bij die moord net als bij de recente dubbele moorden hetzelfde vuurwapen werd gebruikt. De speurders zaten evenwel met een probleem: Stefano Mele kon onmogelijk de dader zijn van de recente reeks dubbele moorden aangezien hij op het ogenblik dat deze gepleegd werden nog zijn straf uitzat in de gevangenis voor de moord op zijn vrouw en haar minnaar. Daarnaast vroegen de onderzoekers zich af hoe er sprake kon zijn van eenzelfde wapen bij al de moorden.
Een dubieuze ontknoping
Het verdere verhaal
Na een lang proces werd Pacciani in november 1994 schuldig bevonden en veroordeeld tot veertien maal levenslang. De man tekende echter hoger beroep aan en werd tegen alle verwachtingen in wegens gerede twijfel vrijgesproken. De vrijspraak veroorzaakte enorm veel ophef bij de bevolking zodat het Italiaans hooggerechtshof de opdracht gaf een nieuw proces aan te spannen. Zover kwam het niet want op 22 februari 1998 overleed Pacciani aan de gevolgen van een hartinfarct.
Het blijft tot op heden een open vraag of Pietro Pacciani wel de echte dader was of het slachtoffer van een in de haast afgesloten onderzoek onder druk van de publieke opinieā¦
