Het volkslied van IJsland is sinds 1944 Lofsöngur, wat ‘lofzang’ betekent. De tekst is in 1874 geschreven door de IJslandse dichter Matthías Jochumsson. Componist Sveinbjörn Sveinbjörnsson verzorgde de muziek. Het lied is ook wel bekend als Ó Guð vors lands (O, God van ons land).
Het volkslied van IJsland heeft een uitgesproken christelijk karakter. Het is een lofzang aan God, wat vrij ongebruikelijk is voor nationale volksliederen.
Het plechtige en vrij langzame volkslied staat bekend als relatief lastig om te zingen. Tijdens officiële gelegenheden wordt doorgaans alleen het eerste couplet gespeeld en gezongen. Officieel heeft het IJslandse volkslied echter drie coupletten.
Tekst van het volkslied van IJsland
| Tekst | Vertaling |
|---|---|
| Ó, guð vors lands! Ó, lands vors guð! Vér lofum þitt heilaga, heilaga nafn! Úr sólkerfum himnanna hnýta þér krans þínir herskarar, tímanna safn. Fyrir þér er einn dagur sem þúsund ár og þúsund ár dagur, ei meir: eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár, sem tilbiður guð sinn og deyr. Íslands þúsund ár, Íslands þúsund ár, eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár, sem tilbiður guð sinn og deyr. | Oh, god van ons land! Oh, van ons land de god! We vereren uw heilige, heilige naam! uit zonnestelsels vlechten uw legioenen u een krans in alle eeuwigheid Voor u is een dag als duizend jaar en duizend jaar als een dag, meer niet: een eeuwige bloem met trillende tranen dat zijn god vereert en dan sterft. IJslands duizend jaar IJslands duizend jaar een eeuwige bloem met trillende tranen dat zijn god vereert en dan sterft. |
Tweede en derde couplet:
Ó, guð, ó, guð! Vér föllum fram
og fórnum þér brennandi, brennandi sál,
guð faðir, vor drottinn frá kyni til kyns,
og vér kvökum vort helgasta mál.
Vér kvökum og þökkum í þúsund ár,
því þú ert vort einasta skjól.
Vér kvökum og þökkum með titrandi tár,
því þú tilbjóst vort forlagahjól.
Íslands þúsund ár
Íslands þúsund ár
voru morgunsins húmköldu, hrynjandi tár,
sem hitna við skínandi sól.
Ó, guð vors lands! Ó, lands vors guð!
Vér lifum sem blaktandi, blaktandi strá.
Vér deyjum, ef þú ert ei ljós það og líf,
sem að lyftir oss duftinu frá.
Ó, vert þú hvern morgun vort ljúfasta líf,
vor leiðtogi í daganna þraut
og á kvöldin vor himneska hvíld og vor hlíf
og vor hertogi á þjóðlífsins braut.
Íslands þúsund ár
Íslands þúsund ár
verði gróandi þjóðlíf með þverrandi tár,
sem þroskast á guðsríkis braut.
