/

Een vogelvrije geschiedenis

Vogels worden van oudsher ingepast in mythologie en folklore en als symbool gebruikt. Verscheidene oud-Egyptische goden kregen een vogelgedaante mee. Tortels en duiven staan voor liefde en vrede, uilen voor wijsheid én domheid, ooievaars heten kinderen en (dus?) geluk te brengen, zwanen verzinnebeelden zuiverheid, raven kondigen onheil aan.

/

De anatomische atlas van Eduard Pernkopf

De anatomische atlas van Eduard Pernkopf (zeven boekdelen, 1937-1960) werd en wordt wereldwijd geprezen om zijn precisie, het detail en de schoonheid van de circa achthonderd waterverftekeningen van ongekende kleurkwaliteit. Midden jaren 1990 kwam de atlas in opspraak. Pernkopf bleek een gedreven Oostenrijks nazi geweest te zijn en had voor de atlas lijken van nazislachtoffers gebruikt.

Een verschrikkelijk meesterwerk

God straffe Engeland! – Een Duits haatgedicht

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog oorlog wilde de Duitse schrijver Ernst Lissauer graag zijn steentje bijdragen maar hij werd ongeschikt bevonden voor de militaire dienst. Hij diende de zaak die hem zo nauw aan het hart lag dan maar met de pen, te beginnen met 'Gott strafe England' en het 'Haßgesang gegen England' (1914),

…en de ‘geboorte’ van duivelskunstenaar John Heartfield
/

Van synthese naar historische analyse

Met 'De meteoriet en het middagdutje' van Maarten Asscher krijgen de prachtige fotosyntheses van Rudy Kousbroek een waardig vervolg. Ook Asscher vormt door middel van rijke associaties, kennis en taalvermogen merkwaardige foto’s om tot inspirerende essays.

Herbronnen
/

Horen, zien en spreken

Het spreekwoord ‘horen, zien en zwijgen’ is alom gekend, wordt sterk aanbevolen en door velen opgevolgd. Het bestaat in verscheidene varianten, wordt aan verschillende bronnen toegeschreven, heeft uiteenlopende betekenissen en wordt uitgebeeld door drie naast elkaar zittende aapjes die de handen voor de ogen, de oren of de mond houden.

Betekenissen en historische achtergronden
//

Negatieve getuigen

Daders en toeschouwers maakten ontelbare foto’s van de jodenvervolging, maar van het moorden zelf, de zogenaamde executies, bleven er weinig bewaard. Het overgrote deel moet toen de oorlogskansen keerden, als mogelijk bewijs ten laste, vernietigd zijn.

Over het begin van de jodenuitroeiing