Het begijnhof in Mechelen werd gesticht in de dertiende eeuw. Sinds het einde van de zestiende eeuw is het gevestigd binnen de stadsmuren. Het begijnhof kende al twee afzonderlijke beschermingsbesluiten: sinds 1976 was een deel beschermd als landschap
en sinds 1985 was het deels beschermd als stadsgezicht. Deze bescherming is nu dus uitgebreid. Minister Bourgeois:
Uniek aan dit begijnhof is het asymmetrisch en onregelmatig stratenpatroon. Net dit unieke stratenpatroon, atypisch voor een begijnhof, viel door de afbakening van de vorige beschermingsbesluiten deels buiten de bescherming.
Het Groot Begijnhof van Mechelen staat sinds 1998 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het Mechelse begijnhof vormde als het ware een stad in de stad, afgesloten door poorten, huizenrijen en een deel van de stadsmuur. Het ruim negentien hectare grote begijnhof was de verblijfplaats voor ongeveer vijftienhonderd begijnen.
