De Nederlandse regering wilde zowel Indonesië als Suriname haar wil opleggen bij de dekolonisatie. Dat stelt John Jansen van Galen, promovendus Politicologie aan de Universiteit van Amsterdam (UvA). In beide gevallen had de aanpak van de Nederlandse overheid volgens de promovendus bovendien een negatief effect.
Jansen van Galen:
“In Indonesië wilde Nederland het proces van dekolonisatie zelf in de hand houden. Het is een misvatting dat de Nederlandse regering niet wilde dat Indonesië onafhankelijk zou worden. De regering wilde dat juist wel, maar op haar voorwaarden. Indonesië, dat een sterke nationalistische beweging bezat, wilde dit proces echter zelf regelen, waardoor er problemen ontstonden.”
In Suriname gebeurde volgens Jansen van Galen precies het omgekeerde.
“Indonesië is een belangrijke les geweest voor Nederland, met name voor Den Uyl. Daar is te lang gewacht met de onafhankelijkheidsverklaring. Die problemen wilde de Nederlandse regering voorkomen en dus is ze de dekolonisatie van Suriname gaan versnellen. Dit terwijl er in Suriname door de bevolking niet om is gevraagd. Daar bestond ook geen sterke nationalistische beweging zoals in Indonesië. Suriname werd onder grote druk van Nederland gedekoloniseerd. De onafhankelijkheid is gecreëerd door Nederland”.
De promovendus stelt dat Suriname te zwak was om tegenwicht te bieden aan Nederland. Het land was ontzettend afhankelijk van de financiële steun van Nederland dat bepaalde wát er met het ontwikkelingsgeld zou gebeuren. Nederland drukte hierdoor volgens Jansen van Galen een sterk stempel op de Surinaamse samenleving.
Volgens Jansen van Galen zat in Suriname lang niet iedereen te wachten op dekolonisatie. De Hindoestanen, de grootste bevolkingsgroep in Suriname, waren er bijvoorbeeld tegen. De draagkracht voor de onafhankelijkheid zou binnen Suriname vooral van de intellectuele stadscreolen zijn gekomen, een minderheidsgroepering.
Overzicht van boeken over de geschiedenis van Suriname
Video over de onafhankelijkheid van Suriname:
Op 25 november 1975 werd Suriname, na vier eeuwen een kolonie van Nederland te zijn geweest, onafhankelijk. Ruim twintig jaar eerder, in 1954, kreeg het Zuid-Amerikaanse land al een semi-autonome status binnen Koninkrijksverband, maar in 1975 werd Suriname officieel een republiek. Een video over deze onafhankelijkheid: