Drie portretten van koning Willem Alexander

Drie Nederlandse kunstenaars mochten een officieel staatsieportret maken van Koning Willem-Alexander. Het zijn drie compleet verschillende portretten geworden. Ze zijn de komende maanden te zien in Paleis het Loo. De portretten zijn gemaakt door beeldend kunstenaars Iris van Dongen, Rineke Dijkstra en Femmy Otten.

Iris van Dongen

Iris van Dongen (Tilburg, 1975) baseerde haar tekening van pastel, gouache en geperst houtskool op foto’s die zij van de Koning maakte met sterk zijlicht, zodat de ene helft van zijn hoofd in het licht staat en de andere kant in de schaduw blijft.

Van Dongen maakte eerst twee schetsontwerpen vanuit verschillende standpunten: een waarop de koning de beschouwer vriendelijk aankijkt en een formeel portret in een statiger pose. In de definitieve versie zijn beide benaderingen samengekomen.

De koning is weergegeven tegen een abstracte achtergrond. Het hoofd van de koning, zijn handen en de pochet vormen samen een driehoek van lichte elementen die zijn donkere pak ritmisch onderbreken.

Rineke Dijkstra

Rineke Dijkstra (Sittard, 1959) maakte een foto waarbij zij er naar gestreefd heeft de ontspannen en vriendelijke kant van de koning als mens in overeenstemming te brengen met de autoriteit die hij in zijn functie uitstraalt als symbool dat boven de partijen staat. De blik is daarbij doorslaggevend. De subtiele draaiing in de figuur roept wat de kunstenares betreft herinneringen op aan de portretten van de grote meesters uit de Gouden Eeuw.

De aankleding van het portret is sober gehouden: donkergrijze achtergrond, donkerblauw pak, donkerrode stropdas, wit hemd: samen de kleuren van de Nederlandse vlag.

Femmy Otten

Femmy Otten (Amsterdam, 1981) bouwde haar schilderij van de koning op uit verschillende dunne olieverflagen op een gladgeschuurd wit linnen doek. In haar portret brengt zij de koning in harmonie met zijn functie, waarbij op subtiele wijze wordt verwezen naar historische elementen.

De achtergrond is geïnspireerd op de stof, waarmee de troon in de Ridderzaal is bekleed. De patronen onderaan het portret bekleden een rituele functie. De motieven benadrukken de platheid van het doek, de snijlijnen leiden naar het rechteroog van de Koning. Het vluchtpunt en het onderwerp van het schilderij vallen hierdoor samen.