De 31e sultan van het Ottomaanse Rijk: Abdülmecit. Regeerde van 1839 tot 1861.
Abdülmecit werd op 23 april 1823 geboren in Constantinopel en volgde zijn vader Mahmud II op als sultan in 1839. Op het moment dat hij aan de macht kwam bedreigde een Egyptisch leger de hoofdstad van het rijk na een Turkse nederlaag bij Nazib. Door Europese tussenkomst werd de zaak gesust.
Het Ottomaanse Rijk verkeerde al langere tijd in verval en Abdülmecit probeerde hier door moderniseringen een einde aan te maken. Kort na zijn aantreden kondigde zijn regering het zogenaamde Decreet van de Rozentuin, waarin aan alle nationale en godsdienstige minderheden bescherming en gelijkheid voor de wet werd toegezegd. Ook werden vernieuwingen op het vlak van onder meer belasting en rechtspraak toegezegd. Dit was het begin van een lange periode van hervormingen. Deze periode, die tot 1876 zou duren, wordt het Tanzimaat genoemd. Met deze hervormingen wilde Abdülmecit ook het vertrouwen winnen van de westerse mogendheden zodat de kans kleiner werd dat deze zich gingen bemoeien met het Ottomaanse aangelegenheden.
Abdülmecit gaf vermoedelijk opdracht voor de bouw van het Dolmabahçe-paleis in Istanbul. Een paleis dat van 1856 tot 1923 diende als het administratief centrum van het Ottomaanse Rijk. Ook liet hij grote restauratiewerken uitvoeren aan de Hagia Sophia, een voormalige kathedraal en moskee in Istanbul.
Abdülmecit was vader van vier sultans: Murat V, Abdülhamit II, Mehmet V Reşat en Mehmet VI.