Kort voor het begin van de Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898 wordt in Amerika het Teller-amendement aangenomen. Dit op initiatief van de senator van Colorado: Henry Moore Teller.
Een groot deel van de Amerikanen is april 1898 van mening dat Amerika zich moet gaan bemoeien met de strijd in Cuba. Opstandelingen strijden daar voor onafhankelijkheid en de Spaanse kolonisator regeert daar met harde hand op. De Spanjaarden hebben concentratiekampen gemaakt voor de plattelandsbevolking die massaal uit haar oorspronkelijke leefgebied is verdreven.
Aanvankelijk is het Witte Huis niet van plan om te interveniëren, maar als in de haven van Havana een Amerikaans slagschip explodeert en een brief van de Spaanse ambassadeur uitlekt waarin schamper gesproken wordt over de daadkracht van president William McKinley, besluit men tot actie over te gaan.
Senator Henry Teller wil dat de schijn van Amerikaans eigenbelang vermeden wordt en stelt daarom voor een amendement toe te voegen aan de oorlogsverklaringen aan Spanje. In het amendement dat werd aangenomen werd gesteld dat het Amerikaanse ingrijpen niet mocht uitdraaien op de annexatie van Cuba.
Vrede van Parijs
De Amerikanen verleende Cuba in 1902, overeenkomstig het Teller-amendement, volledige onafhankelijkheid. Tot 1934 bleef het land wel een Amerikaans protectoraat. Tijdens de vredesonderhandelingen was overigens ook afgesproken dat Amerika het recht kreeg om in het zuidelijk deel van de Baai van Guantánamo, een inham van de Caribische Zee in Cuba, een marinebasis in te richten. Die basis bestaat nog steeds: Guantanamo Bay.
Lees ook: Spaans-Amerikaanse Oorlog (1898)
Hieronder de Engelse tekst van het Teller-amendement
The Teller Amendment,1898
Whereas the abhorrent conditions which have existed for more than three years in the Island of Cuba, so near our own borders, have shocked the moral sense of the people of the United States, have been a disgrace to Christian civilization, culminating, as they have, in the destruction of a United States battle ship, with two hundred and sixty-six of its officers and crew, while on a friendly visit in the harbor of Havana, and can not longer be endured, as has been set forth by the President of the United States in his message to Congress of April eleventh, eighteen hundred and ninety-eight, upon which the action of Congress was invited: Therefore,
Resolved, First. That the people of the Island of Cuba are, of right ought to be, free and independent.
Second. That it is the duty of the United States to demand, and the Government of the United States does hereby demand, that the Government of Spain at once relinquish its authority and government in the Island of Cuba and withdraw its land and naval forces from Cuba and Cuban waters.
Third. That the President of the United States be, and he hereby is, directed and empowered to use the entire land and naval forces of the United States, and to call into the actual service of the United States the militia of the several States, to such extent as may be necessary to carry these resolutions into effect.
Fourth. That the United States hereby disclaims any disposition or intention to exercise sovereignty, jurisdiction, or control over said Island except for the pacification thereof, and asserts its determination, when that is accomplished, to leave the government and control of the Island to its people.
