Wittebroodsweken – Herkomst van het begrip

De weken na de voltrekking van een huwelijk worden soms aangeduid als de ‘wittebroodsweken’. Het begrip verwijst naar de tijd waarin wittebrood beschouwd werd als een grote luxe.

Er zijn geen officiële regels voor de lengte van de wittebroodsweken, maar meestal gaat het om een periode van vier tot zes weken. Volgens traditie mogen pasgetrouwde echtparen in die periode niet gestoord worden door visite of bijvoorbeeld zakelijke vertegenwoordigers van verzekeringsmaatschappijen. In veel gevallen kan dat überhaupt niet, omdat de gehuwden na de huwelijksdag een paar weken het land verlaten voor een huwelijksreis.

Wittebrood gold lange tijd als een kostbaar lekkernij voor speciale dagen. Het donkere, van rogge gemaakte, bruine brood werd op andere dagen gegeten. In de weken na de huwelijksvoltrekking namen de echtelieden het er nog even van en aten dus wittebrood (gemaakt van tarwebloem). Rijke mensen die het zich konden veroorloven om ook buiten de feestdagen wittebrood te eten, werden vroeger soms ‘wittebroodskinderen’ genoemd.

Op de werkvloer

Het begrip wittebroodsweken, dat al sinds de zestiende eeuw in ons taalgebied voorkomt, wordt overigens niet alleen gebruikt voor pasgehuwden. Ook wanneer iemand een nieuwe baan heeft zegt men bijvoorbeeld wel eens dat de persoon in kwestie zich nog in zijn of haar wittebroodsweken bevindt.

Ook interessant: Een zedelijkheidszaak: ‘op het huwelijk vooruitgeloopen’
Lijst met historische uitdrukkingen en woordbetekenissen
Boekenrubriek: Taalgeschiedenis

Bronnen ▼