Op 1 januari 1738 verging voor de monding van de Marowijnerivier in Suriname het slavenschip Leusden van de West-Indische Compagnie (WIC). Van de 716 in Afrika ingescheepte gevangenen overleefden er slechts zestien de ramp.
Hoewel het een van de grootste tragedies is uit de Nederlandse scheepvaarthistorie, bleef de ramp vrijwel onbekend. Tot anderhalf jaar geleden. Toen promoveerde de Nederlands-Surinaamse onderzoeker Leo Balai op zijn studie naar het schip en verscheen er een boek. Mogelijk komt er ook een zoektocht naar het schip.
Economische achtergrond
Omdat het dit jaar honderdvijftig jaar geleden is dat de slavernij in de Nederlandse koloniën werd afgeschaft, heeft het Scheepvaartmuseum een tentoonstelling samengesteld over de slavenhandel en over het verhaal van de Leusden. Bezoekers maken in de tentoonstelling kennis met verschillende mensen aan boord, zowel bovendeks als benedendeks. Gaandeweg wordt ook meer verteld over de economische achtergrond van de slavenhandel en bezoekers kunnen ervaren hoe het leven aan boord van een slavenschip ongeveer was.
Het Scheepvaartmuseum:
De tentoonstelling daagt bezoekers uit om na te denken over de vraag of de slavernij wel echt voorbij is. Aan het einde van de tentoonstelling biedt het museum de ruimte aan bezoekers om met elkaar in gesprek te gaan over dit thema.
De tentoonstelling De Zwarte Bladzijde is geschikt voor kinderen van acht jaar en ouder.
