Iedereen kent de vraag “wat eten wij vandaag” En het antwoord is meestal: “een soepje, aardappelen, vlees en groente en een toetje”. De werkelijkheid is vaak grappiger. Want ook al staan wij er niet bij stil, met een bintje, een chateaubriand met bismarckgarnituur en een pêche melba verorberen wij in feite een bord met beroemdheden.
In deze rubriek worden de achtergrondverhalen van diverse culinaire woordmakers beschreven.
Tournedos Rossini
Dit delicate gerecht heeft zijn naam te danken aan de beroemde componist en smulpaap Gioachino Rossini (1792-1868). Deze tournedos wordt bereid met wit brood, paté de foie gras, vleesgelei en truffels. Rossini’s meeslepende melodieën en zijn feilloos gevoel voor zowel toneel als orkestratie zijn belangrijk geweest voor de geschiedenis van de opera. Als liefhebber van lekker eten liet hij zijn sporen na in de geschiedenis van de gastronomie.
“Zeg nou zelf, vormen eten en vrijen, zingen en spijsverteren nou niet de vier bedrijven van de komische opera, die men leven noemt, een leven dat verschraalt als het schuim dat langs een fles champagne loopt” schreef hij. Naast de Tournedos Rossini kennen wij ook nog het roerei en de omelet Rossini, de poularde Rossini en de Rossini-salade.
Zwaan van Pesaro
De zogenaamde zwaan van Pesaro werd geboren als zoon van een stedelijk trompetter en een operazangeres. In zijn jeugd weigerde hij iets anders te leren dan wat hij nodig had voor het schrijven van opera’s. In 1810 debuteerde hij met de opera Buffa. Door zijn operaserie “Tancredi” (1813) werd hij op slag beroemd.
Vanaf 1823 woonde hij in Parijs. Gemiddeld componeerde hij twee à drie opera’s per jaar, waaronder meesterwerken als “Il Barbiere Di Siviglia” en “Guillaume Tell” (1829). Na de voltooiing van dit laatste werk schreef hij relatief weinig nieuwe werken. Alleen zijn “Sabat Mater” zag in 1832 nog het licht.
In 1845 overleed zijn vrouw en twee jaar later trad hij opnieuw in het huwelijk met de Française Olympe Pélissier, met wie hij zich in 1855 opnieuw in Parijs vestigde. Daar verbleef hij tot zijn dood op 13 november 1868.