In een van zijn boeken geeft letterkundige, vertaler, schrijver en Ruslandkundige Karel van het Reve een denkbeeldig gesprek weer tussen twee Russische literatuurminnaars uit de jaren 1920. De een zegt: ‘het communisme kan nog wel 300 jaar duren. De Mongolen regeerden 300 jaar, de Romanovs bleven 300 jaar, dus de communisten blijven ook 300 jaar.’ De ander zegt verontwaardigd: ‘waarom
Tussen 1949 en 1990 waren er twee Duitslanden. Terwijl het ene Duitsland een succesvolle economische en democratische grootmacht is, is het andere Duitsland geschiedenis. In 1990 kwam de Duitse Democratische Republiek (DDR) ten einde en werd het grondgebied ervan onderdeel van de Bondsrepubliek. In de publieke herinnering aan de communistische natie overheerst het negatieve.
Op de Markt van Tongeren, vlakbij het onvolprezen Gallo-Romeins Museum, staat het standbeeld van Ambiorix, de Oude Belg die het in 57 voor Christus opnam tegen Julius Caesar. De flink besnorde leider van de stam der Eburonen tuurt krijgshaftig in de verte en is het symbool geworden van de Belgen die, volgens Caesar, van alle Galliërs de dappersten waren.
Dat ook Groningen tot over zijn oren betrokken was bij de slavernij is dankzij diverse publicaties intussen genoegzaam bekend. Maar al vroeg klonken er ook tegengeluiden. Een van de luidste stemmen was van de boerenzoon Marten Douwes Teenstra die in Nederlands-Indië en Suriname gewerkt had. Deze schrijver te Ulrum ontwikkelde zich tussen 1833 en 1864 tot een vooraanstaande abolitionist.
Het is 1978. De Belgische Veerle Frion, net afgestudeerd, vertrekt naar Polen. Ze gaat daar Nederlandse les geven aan studenten aan de universiteit in Wrocław. In haar omgeving verklaart iedereen haar voor gek. Wie gaat er nu naar een land achter het IJzeren Gordijn, naar een land waar het communisme aan de macht is?
In de Tweede Wereldoorlog meldden zich ongeveer 10.000 Vlamingen als vrijwilliger voor het oostfront. De eerste vrijwilligers van het Vlaams Legioen kregen al snel teleurstellingen te verwerken.
In India was de invloed van Mahatma Gandhi enorm. Hij agendeerde, mobiliseerde en normeerde. Hij inspireerde miljoenen. Maar er was ook kritiek. Sommige hindoes ergerden zich aan het feit dat Gandhi compromisloos opkwam voor de ‘outcasts’, de geminachte ‘kastelozen’. Anderen vonden die kritiek juist niet radicaal genoeg...
Na het verdwijnen van Napoleon in 1815 verscheen er een nieuwe ‘keizer’ op het Europese toneel. Zijn naam: John Cockerill, ‘de keizer van de industriële revolutie’. Althans, dit is de stelling van Bart Vanacker, publicist en storyteller van het industriële erfgoed in België.