Björn Rzoska is de kleinzoon van een Vlaamse Oostfronter en een Poolse vrijheidsstrijder. Althans zo wil de overlevering het. Over zijn grootvader Stefan werd verteld dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog als soldaat van het Pools Legioen het Vlaamse Waasland hielp bevrijden. Over zijn grootvader aan moederskant deed een ander verhaal de ronde.
In het middeleeuwse Brugge is er keuze te over aan historische monumenten. Een bijzondere parel aan de kroon van ‘Brugge, die scone’ is het Adornesdomein. Een statig herenhuis, een reeks godshuisjes, een prachtige tuin en niet in het minst de mysterieuze Jeruzalemkapel geven bezoekers een inzicht in het leven van de middeleeuwse adel in Vlaanderen.
De kathedraal was in de vijftiende en zestiende eeuw ook een ontmoetingsplaats waar roddels te rapen vielen, waar men zonder gêne met krijsende kinderen, met de trouwe viervoeter of een afgerichte valk… kon rond flaneren.
Wat het draaiorgel voor Nederlandse is, zijn dansorgels voor België. Vroeger reisden ze mee met kermissen en stonden ze in spiegelzalen, waar men er bij danste. Deze orgels spelen op sommige plaatsen nog in danszalen en café’s.
Van vrijwel elke foto van de Vlaamse wielrenner Briek Schotte straalt de wilskracht af. Een doordouwer. Een taaie strijder voor wie werkwoorden als stoempen en tjaffelen en bijvoeglijke naamwoorden als noest, geblokt of balsturig in het leven zijn geroepen.
Paul Splingaerd schopte het als Belg tot mandarijn in China. Ruim honderdvijftig jaar geleden reisde hij als tolk door het vrijwel onverkende land, waar buitenlanders werden aangezien als barbaarse ‘duivels’.
De Vrije Universiteit Brussel (VUB) wil het onderzoek naar de geschiedenis van het verzet in Vlaanderen, Brussel en Wallonië tijdens de Tweede Wereldoorlog nieuw leven inblazen.
"Samen met enkele andere vollers stormde Pieter op de geknielde mannen af. Met welgemikte slagen van zijn goedendag klopte hij de ene na de andere schedel tot moes. Het bloed van de vermoorde leliaards bespatte zijn gezicht. Pieter kon de zilte smaak proeven. De smaak van gekoelde woede."
Vandaag loopt er midden door België, van oost naar west, een taalbreuklijn. Ze verdeelt het land in twee gebieden die ongeveer even groot zijn. In het noorden is de overheersende taal het Nederlands, een Germaans idioom. In het zuidelijke deel spreekt men uitsluitend Frans, een Romaanse taal die afstamt van het Latijn.
De kunstwereld is allesbehalve een lieftallige wereld. Nu niet. Toen niet. In het laatste kwart van de negentiende eeuw werd zo een robbertje – zelfs juridisch – uitgevochten tussen kunstschilder Jan Van Beers, de kunstcriticus Lucien Solvay en James Ensor die daarvoor zelfs inspiratie vond bij de Brusselse Zwans.