Een van de meest geruchtmakende diefstallen uit de kunstgeschiedenis deed zich voor op 21 augustus 1911. Op die dag slaagde de Italiaanse immigrant en Louvre-medewerker Vincenzo Peruggia erin de Mona Lisa het museum uit te smokkelen.
De Syrische vluchteling Fadel Alkhudr kwam in 2015 vanuit Aleppo naar Duitsland, nadat het houtsnijbedrijf van zijn familie door gevechten was vernietigd. Het eerste wat hij zag toen hij in Keulen uit de trein stapte, was de gotische kathedraal, die al eeuwenlang dé blikvanger van de stad is.
Curator Cecilia Alemani heeft voor de biënnale in Venetië voor het eerst een meerderheid van vrouwelijke en genderneutrale kunstenaars uitgekozen. Daaronder ook de Belgische surrealistische kunstenares Jane Graverol.
Er was eens… een mooie prinses. Dimpna. Zo mooi dat zelfs haar vader, een Ierse vorst, zijn oog én wellust op haar had laten vallen. De weduwnaar zag in zijn dochter de enige geschikte opvolgster van haar overleden moeder...
De Franse schilder Louis-Léopold Boilly is vooral bekend om zijn schilderijen van het Parijse straatleven en als beeldchroniquer van de jaren na de Franse de Revolutie.
Onderzoekers van het Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis (RKD) hebben een tot nu toe onbekende aquarel van kunstenaar Piet Mondriaan (1872-1944) ontdekt. Het gaat om het werk Barn doors of a Brabant farm building uit 1904.
"Henri Van Herwegen is dood, ik zou niet weten wie het is. Het is een snotneusnaam, een naam die niets betekent en waarmee je zeker niet opgewekt het leven binnenstapt."
De Spaanse schilder Francisco Goya wordt als wegbereider van de moderne kunst beschouwd. Goya is een buitengewone én ongewone kunstenaar. Officiële hofschilder maar ook weergaloze criticaster.
Geboren in het Napels als dochter van een aan lagerwal geraakte edelman wist Sofonisba Anguissola zich te ontwikkelen tot een van de bekendste vrouwelijke schilders van de Renaissance.
De waarheid laten zien, de feiten weergeven, 'de leugen op zijn smoel slaan'. Zo beschrijft de graficus, animatiekunstenaar en decorontwerper John Heartfield in 1967 tijdens een interview het doel van zijn politieke fotomontages. Zijn beeldsatire wil aanklagen, ophelderen en ontmaskeren. Het is een middel in de politieke strijd.