Phaëton (Phaethon), de stralende, is een figuur uit de Griekse mythologie. In de mythe wenst de jongeman de zonnewagen van Helios te besturen om te bewijzen dat hij de zoon van deze zonnegod is. De rit, die beschreven wordt door Ovidius in zijn Metamorphosen, loopt fataal af.
Helios (Helius) is in de Griekse mythologie de zonnegod. Elke dag rijdt hij in een stralende wagen langs de hemel om zo het licht naar de mensen op aarde te brengen. Zijn Romeinse equivalent is Sol.
De oudste vermelding over de cycloop is te vinden in het negende boek van Homeros’ Odyssee. Het verhaal is wereldberoemd. Na een landing op een eiland worden Odysseus en twaalf metgezellen gevangen genomen door de cycloop Polyfemos, die hen samen met een schaapskudde in een grot vasthoudt en zijn gasten wil verslinden.
De priesteres Hero (Heron) en jongeman Leander (Leandros) zijn een bekend koppel uit de Griekse mythologie. Hun liefdesverhaal eindigt tragisch. De twee geliefden kunnen niet trouwen en zien elkaar alleen in het geheim tijdens de nachtelijke uren. Dit gaat lange tijd goed, totdat het noodlot toeslaat.
Eos is in de Griekse mythologie de godin van de dageraad. Ze krijgt ook wel de bijnaam ‘met de roze vingers’ aangezien ze in de ochtend langs de hemel rijdt en deze dan roze kleurt. Het liefdesleven van de godin is minder rooskleurig. Haar Romeinse equivalent is Aurora.
Hyacinthus (Hyakinthos) is een figuur uit de Griekse mythologie. De prins is vooral bekend door een verhaal over de god Apollo. Die was verliefd op de koningszoon maar doodde hem per ongeluk.
Daphne (Daphnê) is een beeldschone nimf uit de klassieke mythologie. Haar naam betekent laurier. Ze trok met haar uiterlijk veel aanbidders aan, maar de nimf wees ze allemaal af. Ovidius beschreef in zijn Metamorphosen hoe de achtervolging van de verliefde god Apollo haar tot wanhoop dreef.
De Hesperiden (Hesperides) staan in de Griekse mythologie bekend als de bewaaksters van de boom met gouden appels. Hun naam betekent ‘van de avond’. Om die reden worden ze ook wel de ‘dochters van de avond’ genoemd.
De Erinyen zijn drie wraakgodinnen in de Griekse mythologie. Ze wonen in de onderwereld, maar komen soms ook naar de aarde om de ergste misdadigers te straffen. Het Romeinse equivalent voor het drietal is Furiën (Furiae).
De Faten (of Moiren) zijn drie schikgodinnen in de Griekse mythologie. Ze worden gezien als dochters van de oergodin van de nacht (Nyx). Het drietal beslist over het levenslot van goden en mensen.
Persephone (Persephoneia) is in de Griekse mythologie de dochter van oppergod Zeus en godin Demeter. Homerus beschrijft in zijn Homerische Hymnen hoe de god Hades haar ontvoert en tot godin van zijn dodenrijk maakt. Met dit verhaal zou de aarde haar vier seizoenen hebben gekregen.
Aether is een van de oergoden uit de Griekse mythologie. Hij staat symbool voor de atmosfeer of de zuivere bovenlucht. Zijn nevels vulden de ruimte tussen de buitenste hemel (Ouranos) en de lucht op aarde (aer).
Ourea (ook: Numina of Montes) is de oergod van de bergen in de Griekse mythologie. Deze bergen werden gebaard door Gaea, de godin van de aarde.
De boekenreeks De Zeven Zussen van de Ierse schrijfster Lucinda Riley is momenteel mateloos populair. De serie draait om zeven zussen die van hun adoptievader een brief hebben gekregen met aanwijzingen over hun afkomst. In ieder deel staat een andere zus centraal. De namen van deze zussen zijn afgeleid van de zogeheten Pleiaden, zeven nimfen uit de Griekse mythologie.
De oergod Ouranos (Uranus) is in de Griekse mythologie de personificatie van de hemel. Zowel zoon als echtgenoot van Gaea, de godin van de aarde. De Romeinse tegenhanger van de god is Caelus.
Erebos (Ἔρεβος / Erebus) is de god van de duisternis in de Griekse mythologie. De god maakt onderdeel uit van de zogeheten oergoden. Volgens Hesiodus' stamboom van de Griekse goden behoorde hij tot de vijf eerste kinderen van Chaos.
In de Griekse en Romeinse mythologie is Nyx (Nox) de vrouwelijke personificatie van de nacht. Ze behoort tot de zogeheten oergoden en is een dochter van Chaos. De godin werd vaak afgebeeld als een gevleugelde godin die met een strijdwagen door de duisternis reed.
De Tartarus (Tartaros) is in de Griekse mythologie de benaming van de onderwereld en dan vooral het meest onplezierige deel daarvan, de hel.
In de bekende verhalen uit de Griekse mythologie spelen de Olympische goden vaak een hoofdrol. De Grieken kenden echter ook zogeheten oergoden, verbonden aan het ontstaan van de wereld. Zoals de christelijke Bijbel begint met de mededeling dat de aarde voor de Schepping "woest en ledig was', zo kenden de Grieken de god Chaos (letterlijk: gapende ruimte). Hij werd beschouwd
Arion (Arioon) was een beroemde dichter en musicus uit de Griekse oudheid die door Herodotus wordt beschreven in zijn Historiën. Hij zou door een dolfijn zijn gered van de verdrinkingsdood.
Hermaphroditus is een figuur uit de Griekse mythologie. In het verhaal dat door Ovidius werd opgetekend in zijn Metamorfosen, versmelten de lichamen van de jongen Hermaphroditus en een waternimf tot één gedaante met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken. Het afgeleide woord ‘hermafrodiet’ gebruiken we vandaag de dag nog.
